"Ölümü bedenlerimizde taşıyoruz".
Bu tarz psikoterapi öykülerine aşina olmama rağmen beni rahatsız eden şey sanırım tüm öykülerin özünde olan ölüm kaygısı,sevdiklerimizi kaybetme korkusuyla tekrar tekrar yüzleşmek oldu.Keşke hep küçük kalsaydık da sevdiklerimiz ölümsüz sansaydık.Irvin Yalom'un yeri ayrıdır bende beğendim yine fakat hasta öykülerinin farklı konular çerçevesinde dönmesi kitabı daha heyecanlı hale getirebilirdi.
