Tuğba Atıcı Coşar 'in hikayesinde görüp merak ettiğim ve dün akşam okumaya fırsat bulduğum Harikalar Diyarı serisinin ilk kitabı olan Kraliçe hakkındaki düşüncelerimi paylaşmak istedim.
Alyssa isimli baş karakterimizin altı yıldır herkesten sakladığı bir sırrı var. Bitkilerle ve böceklerle konuşabilmek. Annesi de tıpkı onun gibi biri ve bu onun delirmesine sebep olmuş bu yüzden akıl hastanesine yatırılmış. Alyssa da annesiyle aynı kaderi yaşamamak için bunları görmezden gelmeye çalışmış, başaramayınca da onları öldürüp "sanat" adı altında çerçevelere yapıştırmış. Fakat bu işe yaramayınca kendini, annesini ve gelecekte doğacak olan çoçuklarını bu lanetten kurtarabilmek için Harikalar Diyarı' na gitmesi gerektiğini fark eder. Dilek anahtarı sayesinde İngiltere'ye gitmek için aynadan geçerken yanlışlıkla yıllardır platonik olduğu yakın arkadaşı Jeb 'i de kendisiyle beraber götürür ve birlikte tavşan deliğinden Harikalar Diyarı' na düşerler. Ve maceraları böylelikle başlar.
Öncelikle Alyssa hem iyiyi hem kötüyü içinde taşıyan bir karakter. Yani normal bir insan gibi. Jeb, sırf onunla beraber diye Alyssa' nın yerine kararlar alabileceğini düşünen biriydi bu yüzden onu pek sevemedim. Bence kimsenin bir başkası hakkında karar vermeye -her ne kadar iyiliğini düşünerek yapmış olsa da- hakkı yok.
Morpheus o kadar çok övülmüştü ki böyle bir karakter beklemiyordum açıkçası. Bu kadar yalancı bir karakteri ilk defa gördüm. Söylediği on lafın on ikisi yalandı. Ki ben yalan söylemekten de yalan söyleyen insanlardan da hoşlanmam. Bu yüzden Morpheus'u da Jeb gibi pek sevemedim. Ama Alyssa'yı çok sevdim.
Alyssa annesini akıl hastanesinden kurtardı. Harikalar Diyarı'na dönmeyi ise düşünmüyor. Ama dönmek zorunda. Sonuçta bu kadar kitap boşuna yazılmadı değil mi?
Benim için 9/10 bir kitaptı. Onu da Jeb ve Morpheus' un davranışları sinirimi bozduğu için kırdım zaten. Neyse ben en iyisi ikinci kitaba koşayım hemen. Bakalım Şapkacı' da ne olacak?
KraliçeA.G. Howard · Pegasus Yayınları · 2017377 okunma
