Kitabın orjinal adı Yanan gün ışığı, zaten önce adı ilgimi çekti öyle okumak istedim. Okudugum yayınevi maalesef buna sadık kalmamış, zaten çevirisi de bana hiç tat vermedi keyifli bir okuma yaptığımı söyleyemeyecegim. Başka bir çeviriyle okumak isteyebilirsiniz. Fakat kitabin konusu güzeldi, ceviri bu kadar tatsiz olmasaydi keske. Bu haliyle yorum bile yapamiyorum açikcasi , metinde bir bütünlük yoktu cümleler birbirinde bağimsiz çevirilmiş gibi tuhaf bir şey vardı. Cumleler kendi içinde bile bir ahenge sahip değildi. Neyse konusuna gelirsek ilgi çekici bir konu secmiş yazar zaten kendi tecrubelerinden ilhamla yazmiş. O dönemin şartlarını, altın madenciliğinden zengin olan kişileri anlatmış. Bu kişilerden biride Yanan Günışığı. Günışığı adeta mükemmel erkeğin vucut bulmuş hali, ilk yüz sayfa Günışığına methiyeler düzmek için yazılmış. Onun cesareti, çalışkanlığı, korkusuzluğu, yenilmez gücü, yakışıklılığı sayamadığım daha bir cok mükemmel özelliği anlatılmış da anlatılmış. Bu mükemmellik abidesi, korku nedir bilmeyen adamın korktuğu tek şey kadınlar aşkin bulaşıci bir hastalik falan olduğunu düsünuyor ve bu mikropla karşılasabileceği her yerden uzak duruyor. Altın sayesinde zengin olup madenleri terkediyor artık kumarını modern dünyada oynamaya karar veriyor. Kendisi gerçek bir kumarbaz, hayatini bir oyundaymıs gibi yasıyor. Şehir hayatı gerçek bir doğa insanı olan Günısığını yavaş yavaş yutuyor, git gide daha kati bir insan oluyor. Yukon da bir madenciyken herkesin sevgilisi Günısıgi, sehir hayatinda korkulan, zalim bir insan oluyor. Fakat bu Günısığı oyle şansli biri ki sonunda her şey yoluna giriyor. Bu nokta da yazar gercek yaşamdan uzaklaşan, doğadan kopan insanların ne vahim bir hale düştüğünü, özüne yabancilaşmanın nasil sonuclar dogurdugunu anlatiyor. Üzücü olan şu ki biz modern insanlar çoğunlukla yazarın kümes diye tanimladiği bu şehirlerde birer esiriz. Bunu gönüllü bir şekilde yapmamiz da işin ironik kismi. Doğa özlemi cekmeyenler için bir vaha olan şehirler gerçekten yaşamı duyumsayan insanlar için ruhunu ve emeğini sömüren vahşi ve merhametsiz bir yerden ibaret. Kitabın sonunda Gunışığının şanslı elini hiç kaybetmediğini göruyoruz. Dediğim gibi okuyacaksaniz iyi bir çeviriyle okumanizi tavsiye ederim.

Yanan GünJack London · Yordam Edebiyat · 2019465 okunma

·

168 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Ays