Uzun zamandır okuduğum kitaplar arasında içimi en sıcacık, en yumuşacık yapan kitaptı. Kitap bir büyük annenin torununa yazdığı, geçmişini, hayatını, torunu ve kızıyla ilişkilerini kendi gözünden anlatan mektuplardan oluşuyor. Hayatımızı sadece kendi gözümüzden deneyimlediğimiz gerçeği ile birlikte sadece kendi yaşantımız ve geçmişimiz ile meşgul olmamız son derece normal bir durum. Ancak bu durum, özellikle ergenlikte, bizi yetiştiren insanların gözünden bakmamızı, onlarla empati kurmamızı engelleyebiliyor. Bir genç yetişkin olarak bir ebeveynin ya da kitaptaki durumda bakım verenin gözünden bakmaya çok da meyilli olmadığımızı düşünüyorum. Oysa onlar bizden önce de bu dünyadalardı ve bizden önce bir hayatları vardı. Bizler onları sadece hayatlarının bir döneminde tanıyor ve bu dönem dışındaki hayatlarını pek de düşünmüyoruz. Bu kitabın bizi yetiştiren insanların aslında neyi, ne motivasyonla yaptıklarını düşünmemizi, geçmişte yaşadıklarının bizim hayatımızdaki etkilerini görmemizi, hayata onların gözünden bakmamızı sağlayabileceğini düşünüyorum. İncelememi kitaptan bir alıntı bırakarak sonlandırmak istiyorum. “İnsanın kökenindeki çevreyi belirleyen kaderden, atalarının kan yoluyla sana bıraktıkları özelliklerden kurtulabilmek için açık bir kapı var mıdır acaba? Kim bilir? Belki kuşakların klostrofobik baskıları sırasında, bir noktada birileri bir basamak yukarıyı fark eder ve oraya varabilmek için bütün gücünü kullanır. Bir halkayı kırmak, odaya değişik bir havanın girmesini sağlamak; sanırım yaşamların dönüşümündeki o minicik giz burada yatıyor. Minicik, ama çok da zahmetli, belirsizliği yüzünden de korkulu.” İyi okumalar dilerim.

Yüreğinin Götürdüğü Yere GitSusanna Tamaro · Can Yayınları · 200816,7bin okunma

·

166 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Bensu