Gönderi

Mahkûmlar son derece itaatkâr ve uysaldılar aslında,ama her şeyin bir sınırı vardır. Şu sabırsızlık ve karşı koyma parlamaları kadar da ilginç bir şey olamaz. Birçok kere adam birkaç yıl dayanır, en gaddar cezalara katlanır, sonra birdenbire, ufak, önemsiz, hiç denecek bir şeyden patlayıverir. Bir açıdan buna delilik denebilir, sonları da budur zaten. Bu adamlar arasında yaşadığım birkaç yıl içinde en ufak pişmanlık, işledikleri suçlardan ötürü bir parçacık olsun acı düşünce görmedim, üstelik büyük bir kısmı içten içe kendilerine tamamıyla haklı görürdü.
Sayfa 18 - Türkiye İş Bankası Kültür YayınlarıKitabı okudu
·
33 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.