Müthiş şiir okudum. Çok güzel, üst üste okunan cümleler. Bazı şairler neden erkenden bu dünyadan göç ediyor diye düşündüm.
"Ve uğrunuzda yıllar boyu ölenler
Ölürken bile durmadan yürüyenler
Az önce yine ölmeye gittiler"
ta kalbime dokunan nice sözleriyle ve belki de daha buna benzer birçok cümlesiyle bizi alıp başka diyarlara götürebilecekken erkenden vefat eden Adnan Yücel'in bu kitabını tekrar tekrar okumak isteyeceğime eminim.
"Düşlerin sonsuzluğa koştuğu yerde
Sabrın çiçeklerini açtığı yerde
Asla kapanmaz yaşanan defter
Çünkü tarihin en güzel yerinde
Son sözü hep direnenler söyler"
Son sözü söyleyeceği güne kadar sabrında çiçekler açmasını bekleyenler için güç veren dizeler.
Ama en çok da şiirin bitişini seviyorum.
Bir şiir nasıl mı bitmeli işte tam da böyle.
"Ey her şey bitti diyenler
Korkunun sofrasında yılgınlık yiyenler
Ne kırlarda direnen çiçekler
Ne kentlerde devleşen öfkeler
Henüz elveda demediler
Bitmedi daha sürüyor o kavga
Ve sürecek
Yeryüzü aşkın yüzü oluncaya dek"
sevenler için iki link bırakıyorum, buyrun:
1. youtu.be/L156NsrdFIA
2. youtu.be/iVTCZ8cMtVA