"Ölmek bir şey değil, yaşamamak korkunç."
İncelememe kitabın özeti gibi olan bu alıntı ile başlamak istedim.1724 sayfayı bir cümlesine sığdırabilmiş bir yazar Victor Hugo.
Yaşamadan geçen sefil bir hayatın kitabı, Sefiller. Karakterler değişse de yaşanan acı ve sefaletler ortak.
Kitaba başlamadan önce çekinsem de kitabın başındaki şu cümleler beni esere çekti:
" Erkeğin cahil ve umutsuz olduğu kadının ekmek için bedenini sattığı, çocuğun kendini eğitecek bir kitabın, kendini ısıtacak bir ailenin yokluğunda acı çektiği her yerde Sefiller kitabı kapıyı çalıp şöyle diyor: Sizin için geldim, sayfalarımı çevirin."
Bu cümleleri okuduktan sonra tam zamanında geldin Sefiller hoşgeldin diyerek, eseri buyur ettim ve iyi ki de öyle yapmışım.
Sefiller (2 Cilt Takım), sadece hacmiyle değil içeriğiyle, anlatımıyla, oluşturduğu duygu yoğunluğuyla, tasvirleriyle, ruh tahlilleriyle, içerdiği bilgilerle dolu dolu olan büyük bir kitap.
Neler yok ki bu kitapta?
Yoksulluk, sefalet, bozuk hukuk sistemi, siyaset din, fedakarlık, önyargı, iyilik, kötülük, erdem, vicdan, özgürlük mücadelesi, pişmanlık, mutluluk, gözyaşı, teslimiyet...
Haliyle bu kadar duygu ve düşünce içinde kitaba hapsoluyor insan. Ve kitap bittiğinde bir dostunla vedalaşır gibi bir his oluşuyor.
Her duygu esere öyle güzel işlenmiş, her karakter birbirine o kadar muazzam bir şekilde bağlanmış ki eserin bir başyapıt olmasına şaşmamalı.
Jean Valjean sadece ekmek çaldığı için 19 yılını hapiste geçirmiş bir kürek mahkumu. Kitapta onunla yolları kesişen başka hayatlara da tanıklık ediyoruz. Kitapta sadece Jean Valjean’ın hayatı yok elbette. Jean Valjean’ın yanında, Fantine, Cosette, Marius'un da acıları duygulandırıyor, etkiliyor.
Sefiller bu hayatları anlatırken aynı zamanda Fransız Devrimi'nin, Waterloo Savaşı'nı, savaşın ve devrimin arka planında yaşananları da anlatıyor.
"Bu savaşlar ne iğrenç! Krallar olmayınca savaşlar da olmayacak."
Bu alıntının geçtiği sayfalar epey düşündürücüydü. Savaşların, cinayetlerin nedeni krallıklar olarak görülüyordu. Cumhuriyet, demokrasi, eşitlik, özgürlük gelirse savaşların, öldürmenin olmayacağına inanan bir çok insanın bu ideal için hayatlarını feda edişini içim acıyarak okudum. Çünkü insan ister krallık olsun, ister cumhuriyet olsun birbirini öldürmenin birbiriyle savaşmanın bir yolunu buluyor. Bu acı bir gerçek.
Eserde, iyiliğin ve kötülüğün sıkça iç içe geçmiş olduğunu görüyoruz. Kimdir kötü? Aç yeğenini doyurmak için ekmek çalan hırsız mı? Çocuğunun doktor masrafları için bedenini satan işsiz kalmış kadın mı? Kimdir kötü? Başkalarının sefaletine, acılarına gözlerini kapatıp ya da onları dışlayıp temiz bir yaşam sürdürdüğünü iddia eden mi? Kimdir iyi, kimdir kötü?
Beni çok duygulandıran ve etkileyen bir eser oldu. Kitabın başlarında zorlansam da, uzun tasvirler olsa da (20 sayfa lağım, uzunca bir de manastır tasviri gibi) bu kitaba ayrılan her bir dakikaya değer diye düşünüyorum.
Ölmeden önce okunması gereken bir eser. Kitapla kalın. Keyifli okumalar diliyorum.
Hocam gerçekten alıntılarınızı beğenerek okuyorum. Gerçekten kitaptan birşeyler hissettiriyorsunuz ve kitabı okumaya teşvik ediyorsunuz. Çok teşekkür ediyorum 🙏
Immortal Jecur , 750.sayfa.....Ne müthiş bir iç çatışma hali.....
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.