Ahh...Aşksınız, cansınız....
1958 yılı ilk aylarında bigün, Kemal Tahir'le birlikte otomobille İzmit'e gidiyorduk. Yeni yapılmış olan yol çok güzeldi.
- Ne düşünüyorum biliyor musun, dedim, bir zaman sonra bu yol beton döşenecek, daha güzel olacak.
Kemal,
- Ben de şimdi onu düşünüyordum, dedi.
- Biz o zaman ölmüş bulunacağız belki... Onu da düşünüyordum, dedim.
Kemal Tahir,
- Ne tuhaf, dedi, ben de o zaman kendi otomobilimiz olacak, otomobilimizde gideceğiz, diye düşünüyordum.
Ben de gerçekçiyim, Kemal Tahir de... Kemal Tahir de iyimser, ben de... Ben hep ölümü düşünerek iyimser oluyorum, benimki böyle bir gerçekçilik. Kemal Tahir, hiç ölümü, kötü şeyleri aklına getirmeden, düşünmeden iyimser...
Sayfa 63 - NESİN YAYINEVİ
·
158 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.