"İnsan kendini kolladığı için değil, içinde sevgi olduğu için hayatta kalır."
Lev Tolstoy kitabının kapağını açtığımda karşıma çıkan şey bu. Rus edebiyatçılarını seviyorum amma bu
Lev Tolstoy bana daha kanı şirin, sevimli geliyor. Elimde yarım kitaplarım olmasına rağmen hemen
İnsan Ne ile Yaşar? başladım. 6 öyküden oluşuyor. Sanki kıssadan hisse gibi. Kulağınıza hiç yabancı gelmeyen 'iyilik eden iyilik bulur tanrı günahlarınızı affeder, şeytana uymayın, kavga yapmayın, aç gözlü davranmayın, komşunuzu, fakir fukarayı gözetin, çocuk peşine gidip kavga yapmayın.... gibi gibi hikayeler var. Tâbi Tolstoy' un kalemi ile muazzam anlatılmış. Keyifli okumalar