Eğer çalışanlar patronlarını severse onun için yapamayacakları hiçbir şey yoktu. Çalışanlar için aldıkları ücret önemliydi ama daha da önemlisi insan olarak kendilerine değer verilmesiydi. Böyle olunca da işlerini severek yapıyorlar ve verimi artırıyorlardı. (S:262)