Kitabı okuyan çoğu kişi gibi bende Jeannette'yi çok sevemedim. Ilk Kitapta da olduğu gibi aşırı şımarık ve bencil geldi. Böyle yaratılan karekterlerin kurgulanmasi zor oluyor genelde kitaplarda. Ama yazar bunu başarmış. Normalde kötü karekter olabilecek birini alıp ana karekter yapmış ve bunu yaparken onu tam tersi bir kişiliğe donusturmeden yapmış. ( Bence benzer kitaplardaki asil sorun bu. Kötü karakterin sevilmesi için ya içinden bambaşka birini çıkarıyorlar ya da acıklı bir geçmiş yazıp mazur gösteriyorlar.) Kitabın sonuna kadar Jeannettenin bencilliklerini kendi bildiğini tek doğru saymasını okuduk. Ne anlayış ne de tevazu gösterdi. Evet kitabın bir kisminda yumuşadı ama o dönem bitince yine kendi bildigine döndü. Yine de yazar o kadar güzel anlatmış ki bu hali ile bile sevdirdi ana karakterini. Darragh'a gelirsek bence okuması çok eğlencelidir karakterdi. Elestirebilecegim çok fazla bir nokta yok. Iki karakter çok güzel birbirine uymuş. Ben genel olarak bu kitabı da en az ilki kadar sevdim.

Gül ve DikenTracy Anne Warren · Koridor Yayıncılık · 2012141 okunma

·

181 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Çağda Sağır