Gerçekdışı acı yoktur hiç: Dünya olmasa bile acı olurdu. Hiçbir yararı olmadığı ispatlandığı zaman bile onda bir yarar bulurduk: Bizi çevreleyen kurgulara muayyen bir cevher yansıtma. Acı olmasa, hepimiz birer hayalet olurduk, onsuz hiçbir yerde bir içerik olmaz; sadece mevcudiyetiyle, önüne ne gelirse gelsin, bir kavramın bile, çehresini değiştirir. Acının dokunduğu her şey hatıra mertebesine terfi eder: Hazzın ancak kıyısından gecebildiği hafızada acı, izler bırakır: Acı cekmiş bir insan damgalı bir insandır (sefahat âlemine dalmış birinin damgalı olduğunun söylenmesi gibi, haklı olarak çünkü sefahat ıstıraptır).
Sayfa 97 - Metis Yayınları
·
35 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.