@yarim_kalan_bir_kitap @azyayingrubu "Ne oldum deme ne olacağım de." dememiz gerekiyor sanırım. Düşünsenize ya evde oturuyorsunuz ama kendi dilinizi konuşamıyorsunuz. Sevdiklerinizden vazgeçmek zorunda kalıyor, vatanınızdan ediliyorsunuz. Önce doğum yapmak üzere olan eşinizi kaybediyorsunuz. Daha sonra bebeğe bakamayacağınız için yurda veriyor ve oğlunuzla birbirinize sahip çıkmaya çalışıyorsunuz. Bir babanın evladından vazgeçmek zorunda kalması... Ne kadarda üzücü değil mi? Anlatmaya devam etmek isterim ama okuyacak arkadaşlara mani de olmak istemem o yüzden çok devam etmeden birkaç alıntı bırakıyorum. İnsan çaresizliği en çok; Kalbin "Evet." Aklın ise "Hayır." dediği yerde hisseder. Annesi olmayan çocuklar kaybetmeye alışkandırlar, kaybetmeye meyillidirler. Kaybedecek bir şeylerinin kalmadığına inanırlar çoğu zaman. Annesi olmayan çocukların günleri susuz geçer, çöl ortasındadırlar, yaprakları kuruyunca dökülür, dikenleriyle kalırlar. Ve onlar hiçbir zaman çocuk olmayacaktır artık. Tıpkı benim gibi, annesiz yaşadığım yıllarım gibi! Arka kapak yazısı: Şoför yorgunluktan bitkin bir hâldeydi; ama yine de kamyonu İstanbul’a kadar tek başına altı saatlik uykuyla getirebilmişti. Bu arada doğu sınırlarını terk edene kadar, kamyonun jandarma kontrol noktalarında sık sık durdurulması, içinin aranıp taranması, kimlik kontrolleri, ince ince sorularla soruşturulmaları da cabasıydı tabii. İncil’de geçen Hz. İsa’nın *çözüm önerisine* binaen; ilk taşı günahsız olan atabilmiş miydi acaba? Ya da şöyle mi sorulmalıydı: İlk taşı atmak için, günahsız olan var mıydı?.. Hayat ikilemlerle; adalet adaletsizlikle, barış savaşla, beyaz siyahla sınanırken; açlık tokluğa özenirken, şiddet şefkate hükmederken, dünya yorulmuş, üstündekileri artık telef edip dökmek isterken depremlerle, hortumlarla, fırtınalarla, virüslerle ve doğaya, doğala hiç saygısı kalmamışken insanların, herkes birbirinden korkarken, yalanlar doğruların üzerinde tepinirken, kötü iyiyi yerlerde sürüklerken, namus/günah-sevap herkesin kendi tekeline dönmüşken dürüstlük karaborsayken… İlk taşı atmak için, günahsız olan kalmış mıydı acaba?.. NOT: Bu kitap; toplumsal cinsiyet eşitliği ve kız çocuklarının eğit

Yarım Kalan Bir KitapMurat Durmaz · Lebis Kitap · 202158 okunma

·

40 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Mustafa Özülkü