Dostoyevski Karamazov Kardeşler
kalabalığın sessiz,bitmez tükenmez sabırla dolu bir kederi vardır.bu keder kabuğuna çekilmiştir,hiç sesi çıkmaz.bir de göz yaşlarıyla taşan,sonra da kendini kapıp koyveren bir keder vardır.bu durum en çok kadınlarda görülür.ama bu da sessiz kederden daha iyi değildir.sızlanmanın doyurucu tarafı içteki acıyı deşip taşırmaktan ibarettir.böyle bir keder avuntu da istemez,onun tek gıdası çaresizliktir.sızlanmalar kanayan yarayı büsbütün azdırmaktan başka bir şeye yaramaz.
·
90 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.