İrem ablanın okuduğum ikinci kitabı ve yine gözyaşlarım yanağımdan süzülerek sayfalara yağmur gibi damladı . Kahramanlar gerçek hayattan . Birisi komşumuz birisi sevdiğimiz bir dostumuz birisi de kendimiz belki .
Ayşe Hanımla Cemil Beyin tatlı tartışmaları , Nerminin annesine karşı olan merhameti , Azizenin küçük yaşta anne olması , Bülent Beyin vefatından sonra Leyla ve Nurten hanımın yaşadıkları , Esra ve Ömerin imtihanı , Ilyasla Nerminin birbirini 20 senedir bekleyişi ...
Hangisine gözümüz dolmaz hangisine yüreğimiz sızlamaz ki ...
Sanki Nazenin Sokak sakiniyim tanıyorum onlar benim komşularımmış gibi kalbime dokundu .
Öyle içten samimi ve akıcı bir üslubu var ki ...
Ruhunu dinlendirmek isteyen , dertlerinin ne kadar küçük olduğunu üzülecek daha büyük meselelerimiz olduğunu kendine hatırlatmak isteyen ve sabırla beklemenin sana getireceği güzelliğe inanmak isteyenlere tavsiyemdir .
Çok güzel bir roman , devamını heycanla ve merakla bekliyorum ...