Tasavvuf, Hristiyan mistisizminden,;her şeyden önce ruhbaniyete bünyesinde yer vermemekle ayrılır. Ruhbaniyette, Allah'a varma emeliyle hayattan ve insanlardan kaçış vardır. Oysaki tasavvuf, Allah'a gidişi bunun tam aksi bir yoldan sağlama peşindedir. Sufinin eğitimini, yani seyrüsülük hayatın dikenli yollarından geçer. İnsana hizmet, sülukun esasıdır.
Bir sufinin ruhsal yükselişi ne kadar büyükse, onun insanlar içine dalışı ve onların dertlerine eğilişi o kadar kuvvetli olacaktır.
Sayfa 22 - Yeni Boyut YayıneviKitabı okudu
·
34 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.