Daha önce İthaki Modern'in eser seçimindeki başarısından bahsetmiştim. Elimizdeki kitap da yine kafasını azıcık çıkartır çıkartmaz seriye dahil edilen bir yazarın eseri. Bay Less'te de bu takipçiliği görebiliyorduk. Kristen Roupenian 2017'de bir öyküsüyle dikkatleri çekiyor(kedi sever), 2019'da bu öykü kitabını yayınlıyor ve yine 2019'da dilimizde okuyabiliyoruz. Bu güzel bir şey işte. Yeni Amerikan edebiyatı kitaplarında bir ekol haline gelmeye başlamış bir tarz var. Aşırı cinsellik, sapkınlık derecesinde tuhaf davranışlar, bir tür manide gibi tavır takınan insanlar.. Bu tür aslında yeraltı edebiyatının devamı gibi hissettiriyor bana. İnsanların özgürce yazabildiği, her türlü iğrençliği de içinde barındıran, garip bir tür. Bizim gibi toplumların yetiştirilme kodlarına çok ters olan bu eserler aslında beni de bir miktar rahatsız etse de, okumaktan geri durmuyorum. Sanırım alışmaya başladım. Alıştırılıyoruz ya da. Bu iyi mi bilmiyorum çünkü ben sonuçta otuzlarında bir yetişkinim fakat on beş yaşında bir genç de bu kitaplara rahatlıkla ulaşabiliyor. Onun mental gelişimine doğru etkiler bırakacağına inancım pek yok açıkçası. Tam da cinsel konulara ilginin coştuğu o yaşlarda, bazı değerlere genç zihinlerde tamiri mümkün olmayan zararlar verebilir. Bu düşüncemi hep söyledim, söylemeye de devam edeceğim. Bu kitap genç bir kitap severe ne verebilir ki? O yüzden bu türde eserlerin belli bir yaş ve tecrübe birikimi istediğini savunanlardanım. Gerçi gençlerimiz özet haline indirgenmiş klasikleri okuyacağına bunları okusunlar daha iyi de neyse konumuz o değil. Sanırım biraz da içeriğe bakma zamanı geldi. Kitapta sığ ve sıradan öykülerin yanı sıra farklı ve başarılı öyküler de vardı. Hatta çok başarılı. Beklentimin üzerinde birkaç öyküye değinmek istiyorum. İkinci öyküdeki tekinsiz hava oldukça başarılıydı. Evsiz bir tip ve on iki yaşında bir kız var ana karakter olarak. Kızın 93 yılında 12 yaşında olması ise ilginç bir ayrıntı zira yazarla aynı yaş oluyor bu. Acaba kendi çocukluğundan bir anı mı paylaştı bizimle? Verilen ince detaylar bana bunu düşündürdü. Evlerindeki köpeğin özellikleri,boğaza kadar giden yabancı bir parmağın damağı çizmiş gibi hissettirmesi travması.. Sanki gerçekten hissedilmiş gibi bilemiyorum. Eğer öyle değilse daha büyük bir başarı var demektir. Sonuçta anlattığım duruma beni ikna etmek, ne kadar ustaca ve gerçekçi yazdığının bir göstergesi. Beşinci öykü evvel zaman içinde diye başlayan ve bir prensesi anlatan tam bir masal. Yine son derece tekinsiz bir havası var ve tür olarak müthiş bir lezzet katmış kitaba. Yazarı üne kavuşturan Kedi Sever öyküsü bana sıradan geldi. Kötü değil ama bence kitapta çok daha iyi öyküler var. Yine de sonu hoşuma gitti. Komikti baya :) İyi adam öyküsü nispeten uzun ve barındırdığı Ted karakteriyle ilgi çekici. Hikâye bir erkeğin gözünden anlatılıyor.(böyle başka hikayeler de var) Erkek cinselliğiyle ilgili tespitler kabul edilebilir düzeyde isabetli. Bir kadın yazar olduğunu düşününce başarılı buldum. Bir de bu 45-50 sayfalık hikâyede güzel bir zamansal katmanlılık olması öyküyü bir lig daha yukarı taşımış. 2019'daki Ted, 1999'daki Ted. Başarılı. Başka güzel öyküler de var.Genel anlamda tekinsiz bir ortam sunan bu öykülerde büyüyle alakalı metafizik bir tanesi, ısırma dürtüsüne sahip bir kadınla ilgili olanı vs. de vardı. Demek istediğim, karmaşık, her telden ama içinde de bir ahenge sahip öyküler yazmış yazar. İlginç bir kitaptı. Benden de, üç buçuktan dört adet parıl parıl yıldızı kaptı.

Bunu Sen de İstiyorsunKristen Roupenian · İthaki Yayınları · 201956 okunma

·

190 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Burak Kuşcu