Jean Baptista Clamence başarılı bir avukat. Üstelik etkileyici, girgin, zeki, erdemli, medeni, kırgın, hoşgörülü, yardımsever, dürüst, kibar, mütevazi, cesur. Âmâ aynı zamanda aşağılık, bencil, yalancı, ahlaksız, miskin, küstah, kibirli, korkak, sinsi ve ikiyüzlü. Dahası bir ateist. Nasıl olur ki bu? Bu kadar tezat nasıl olur da bir insanın tasvirinde yan yana gelebilir. İşte bunu Clamence anlatıyor. İnançsızlık içinde kendini tanrılaştırıp ölümsüz olma sevdasıyla bohemce bir hayatı tüketip son deminde geçirdiği değişimi yine kendi egoist yaklaşımıyla esrarengiz muhatabına aktarıyor. Tüm yaşamı ve anlattıkları ile kendini yargılarken, gerçek amacı okuru ya da muhatabının kendisini yargılamasını sağlamak. Çünkü ancak muhatabının aynı suç ve günahlarının ortaya döküldüğünü gördüğünde kendi suç ve günahlarının ıstırabından kurtulup mutlu oluyor.

DüşüşAlbert Camus · Can Yayınları · 201915,4bin okunma

·

1 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

ayhan özköroğlu