Tarık Buğra'nın Küçük Ağa adlı romanını okuduğumda hissettiğim şeyi hissettim İnce Memed'de: konu, dil, olay örgüsünü karşılaştırmıyorum elbette. Kısaca Küçük Ağa'da gördüğüm şey, bir insanın öldürülmesindense onun düşünceye, davaya, yaşama kazandırılması idi. Mustafa Kemal Atatürk'ün dediği gibi "savaş zaruri ve hayati olmalıdır. Milletin hayatı tehlikeye maruz kalmadıkça savaş bir cinayettir." Aynı şekilde herhangi bir insanın canına kast etmek de öyle. Dört ciltlik İnce Memed'den öğrendiğim şeye gelirsek, ölen onca insan, zulüm, yoksulluk, işkenceden öte... Olayların oturduğu temel tabi bana göre Köylülere zulüm eden her bir ağanın ölümünden sonra yerine başka birinin geliyor oluşu, İnce Memed'in de sorguladığı gibi, "Abdi gitti Hamza geldi. Abdi gitti Hamza geldi." "Abdi gitti Hamza geldi. Abdi gitti Hamza geldi." "Abdi gitti Hamza geldi. Abdi gitti Hamza geldi." Haksızlık ve adaletsizlik karşısında yöntemin adalet temeli üzerine oturtulacak bir sistem üzerine inşa edilmesi gereğidir. Onun dışında Abdi Ağalar olduğu sürece elbette Memedler de olacaktır. İyi-Kötü döngüsü, zıtlıkların savaşı devam edecektir ancak bunun gerekliliği olarak ölüm hep kimimizin yanı başında olacaktır. Yani birilerinin kötü olsa dahi canına kıymak, sürekli olarak yinelenmesi gereken bir eylem halini alacaktır. Bu noktada adaletin kişilerin tekelinden çıkarılarak, kanunlar ile sağlanması düşüncesi zihnimde yer eder. İnce Memed'in yanında, zulmün karşısında iyiliğin- adaletin her daim savunucuları, olmuştur. Kötülüğün karşısında sinmiş olan hemen herkes Memedle birlikte, seslerini bazen dile getirmişler. Onu gizlemişler, yedirmişler içirmişler. Bir noktada gölgesi olmuşlardır. Memed aşağılanan, ezilen, emeği çalınan insanlar için bir kıvılcımdır. Seri boyunca gördüğüm şey onun tek bir bedenden taşarak, toplumsal bir boyut kazanması ve sonrasında destanlaşmasıdır. Bu durum seri boyunca ağırdan işlenerek dördüncü kitapta zirveye oturur. Adaleti sağlayacak kurumlarının yetersizliği sonucu adaletin kişiler nezdinde sürdürülmesini günümüzde düşündüğümde, insanın bireyselleşme karşısında aileden, toplumdan kopuşu, kendine ve çevresine yabancılaşma hali, tek başına çaresizlik hissini yoğunlaştırsa gerek. Eğer bugün birisi adaleti sağlayacak kurumların önemini yitirdiği düşüncesine sahipse ve şekil değiştirmiş olan günümüz ağalarının altında ezildiğini hissediyorsa, İnce Memed onlarla mücadelenin yöntemini sunar. Ancak en basit hali ile bu çetecilik, eşkıyalık ile silahlanıp dağa çıkmak değil. Aile ve toplumsal boyut, göz önünde bulundurularak, belki bir insanın yaşamanı aşan uzun vadede, örgütlenme ve sonrasında, adaletin sağlayıcı sistemini inşa ederek son bulmalıdır. Ağalar hep var, öldürmek kendimize zarar hele ki usulüne uydurulan, ezileni ezmek üzere uydurulmuş bir adalet döngüsü içerisinde. Benden selam olsun İnce Memed'e.

İnce Memed 4Yaşar Kemal · Yapı Kredi Yayınları · 202115,8bin okunma

·

230 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Kepilleus