Uzun zamandır bir kitabı bitmesin diye yavaş yavaş okumamıştım. Bu duyguyu özlemişim. Hem sonunu görmek için merak etmek, hem bitecek diye üzülmek.. Her cümlesinden zevk ala ala son 50 sayfayı okudum. Beni bu kadar içine çekmesindeki nedeni bilemiyorum, belki evli olmam ve ara ara düşündüğüm şeyleri kitapta okumam oldu. Kitabın sonunu okurken sanki kendi sonumu okuyormuş gibi hüzünlendim. -azıcık spoiler içerebilir- Sonlara doğru ne eşiyle ne de sevdiği adamla mutlu olamayacağını anlayan Suat. Gidecek hiçbir yerinin olmayışı, hiçbir yere evim diyememen, her yerin sana boğucu gelmesi, ‘doğru’ olan hayat senaryosuna alışmaya çalışman, sabretmen, o koca evde o kalabalığın içinde yapayalnız hissetmen, her gün biraz daha ölmen ama bunu kimsenin farketmemesi. Sen zaten yanıyordun güzelim, konağın yanması sadece bahanesi oldu ölmenin. Sevgili Suat, 8milyar insanın olduğu bu dünyada yalnız olduğunu hisseden her insan için öpüyorum seni, yanan yüreğinden. -spoiler-

EylülMehmet Rauf · Koridor Yayınları · 202040,2bin okunma

·

91 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Fatma Hilal