"Bırak da senin yanın benim cennetim olarak kalsın, cehennemi tek başıma yaşıyorum zaten."
Bu kitapta tedavilerini bulmak için tekrardan Kar küresine dönüyorlar. Oradan tedaviyi alıp kurtulacaklarını sanıyorlar fakat pek de öyle olmuyor. Bu kitap bütün kar tanelerini birleştiriyor. Eylül ve Merih ise birbirlerine zarar verdiklerini düşündükleri ve düşündürüldükleri için (aileleri açısından) ilişkilerine (daha başlamamış ilişkilerine) ara veriyorlar. Fakat sonrasında yukarıdaki ilk sözde ki gibi düşünüp cennet sandıkları cehennemi yaşamaya karar veriyorlar. Kitapta da geçtiği gibi " Biz birbirimizin cennet sandığı cehennemiydik." Onlar da bunu bildiği halde tüm boşvermişlikleriyle hayatı yaşayabildikleri kadar yaşıyorlar.
Tek demek istediğim bu kitapta doyabildiğiniz kadar Eylül'e doyun...