Emin Ali'me.
Benim ellerim göğe açılıyordu,
onun elleri göğsünden selamlıyordu...
Yarısına gökyüzü darıldı
diger yarısına kalp..
İki din, bir dile sığamadı!
…
Oysa aynı toprağa açmadık mı gözümüzü?
Aynı hava değil miydi soluduğumuz?
Ey mübarek! Ne olmuş ben "Amin" derken o "Amen" diyorsa?
Aradaki bir harfin farkina mı kesiyorsun ayağımı toprağımdan, konumdan, komşumdan?
O bir harflik nefret mi yaptı tüm bunları da "git" diyorsun…
Ah ne de kolay söylüyorsun...
"Git!"
"E" nin de "'i”nin de duaya açılan ellerin de canı sağ olsun ama..
Bunu bize edenler var ya;
Bizi toprağımızdan edenler...
Hepsi Allah' ından bulsun!