Bu kitabı nasıl anlatacağımı bilmiyorum. Düşüncelerimin ve zihnimin kendi kurduğum ön yargılar ile hapsettimi fark ettirdi, bir fikre, görüşe veya herhangi bir olaya kaç farklı açıdan bakılabileceğini ve ne kadar farklı açıdan bakarsam bakayım, mükemmel bakış açısına ulaşacak olgunluğun ben de olmadığını fark ettirdi. Tanrı ile aramı düzeltti, her ne kadar hâlâ ona ihtiyaç duymasamda ve Tanrının da bir o kadar mükemmeli keşefedemeyen insanlara ihtiyaç duymadığını da öğretti. Kitabı tek seferde anlayabildim mi kesinlikle hayır. Bir daha okusam anlar mıyım? Bazı kavramları daha iyi kavrayacak olsam da yine eksikler kalacaktır. Özellikle ikinci bölümde! Kitap yaşanan olaylara ne kadar kör baktığımı hissettirdiği için içim buruk kaldı, hayatımın çok daha erken bir evresinde okumadığım için çok büyük bir pişmanlık bıraktı. Bir insana yapıla bilecek en büyük kötülüğü kendime yapmışım, kendimi anlamadan, dinlemeden ön yargılardan duvarlar örmüşüm, aydınlık diye seçtiğim yolda hiç fark etmeden karanlıklara koşmuşum...

Felsefenin İlkeleriRené Descartes · Say Yayınları · 2018667 okunma

·

162 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Fatih ÇELENK