Okuduğum, yalnızca okumak dememeliyim, içimde bir yerlere işleyen bunca sayfanın ve gökyüzünde 2 ayın olduğu 1Q84 yılında geçirdiğim 13 günün ardından, bir şeyler söylemeliyim diye düşündüm. Nereden başlasam hatta ne söylesem bilemiyorum. Yalnızca hissettiklerim tazeyken ifade etmek istiyorum. Böyle bir kurgu yaratmak ve bir yandan okurun “Ben nereye gidiyorum, neyin, kimin peşine düştüm, sorularımın cevapları verilecek mi?” şeklinde tereddüt etmesine yol açmak, bir yandan da kurgunun peşinden koşulsuzca koşmasını, koşulsuz bir biçimde eşlik etmesini sağlamak, Murakami’nin başarısı. Murakami benim fikrimce yalnız insanların öykülerini “havadan pupa” yaparmış gibi bambaşka biçimde yazabilen ve onca fantastik unsurun içinde “bizim dünyamızdaki” gerçeklikle uyuşan bir “şey” sunabilen bir yazar. Alıştığım gerçekliği, elle tutulur, somut bir şeyi aradığımdan söylemiyorum bunu, yalnızca yarattığı dünya bana böylesine yabancıyken aslında hiç de yabancı değilmiş gibi hissettirdiği için söylüyorum. Her şeyden öte gökyüzündeki iki ay tasviri, biri bildiğimiz sarı renkli ay, diğeri üzerine yosun örtülmüş gibi duran küçük ay, gözlerimi kapadığım an beliriyor zihnimde, üstelik tanıdık geliyor, aynı Aomame gibi, Tengo gibi ve hatta Uşikava gibi beni de tedirgin ediyor. Kitaplarında ödipal, ensest unsurlara yer veren bir yazar olduğunu görüyorum Murakami’nin. Tengo’nun annesiyle ilgili gördüğü gündüz düşüne veya şöyle diyelim, bir bebekken depersonalize olup deneyimlediği anıya duyduğu arzuyu, kendisinden yaşça büyük bir kadınla kurduğu ilişkide açığa çıkartması kusursuz bir ödipal denklem. Murakami’den okuduğum üçüncü kitap oldu. Kitabı günlerdir elimden bırakamadığım halde 10 puan vermeyişimi, ilerleyen zamanlarda Murakami’den başka eserler de okumak isteyişime (Bir yandan da 1Q84 tadında, eşsiz bir şey okuyamayacağımı düşünüyorum) veya hala zihnimde cevaplanmamış sorular oluşuna bağlıyorum. Öte yandan böyle cevaplanmamış sorular içinde kalmam, Murakami’nin istediği bir şeymiş gibi de geliyor. Ayrıca puan da zaten benim için küçük bir detay. Okuduğum şey beni tatmin etti mi derseniz evet genel çerçevede etti, ancak sanırım biraz daha fazlasını bekliyorum. Ne bekliyorsun derseniz o da koca bir Q (Question Mark). Son olarak, kitabı okumuşlara ithafen, kediler şehrinden bir gün ayrılacağız, hem de çıkış kapanmadan.

1Q84 (Tek Cilt)Haruki Murakami · Doğan Kitap · 20163,420 okunma

··

774 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.