İnsanınölümü neyse, varlığın kıyameti de o bir bakıma. İnsanın ömrünün son demine doğru azar azat ve yavaş yavaş öldüğü doğrudur. Yaşamak bu bakımdan ölüme-durmaktır, daha dakik bir ifadeyle öledurmaktır. Ve fakat şu da eşit ölçüde doğru: Ömür anlar zincirinden ibaretse, insan andan ana geçerken ölüyor-ve-yeniden-doğuyor. Bu surette, ölüm olumu, olum ölümü izlerken, her an öz kıyametimize daha bir yaklaşıyoruz. Andan ana geçerken belli belirsiz bir şekilde peş peşe vuku bulan bu küçük küçük ölümler-ve-olumlar'dan yapılma zincir bizi yolun sonunda büyük ölüme vardırıyor nihayet - büyük ölüme yani küçük kıyamete.
Sayfa 27Kitabı okudu
·
43 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.