Kurşunların Rengini Yıldızlarla Değiştirdim
Tarifi yok hissettiklerimin..içim sızlaya sızlaya okudum her bir cümlesini itinayla bu kitaptaki tüm satırların..ama hissettiğim duygunun adı kesinlikle acımak değil çaresizlik .. Dedim ki bir kapı açılsa Allahım bir kapı açılsada gitsem oraya çeksem ordaki tüm çocukları kurtarabilsem bir şey yapabilsem .. Ellerimle tutabilsem o soysuz yönünü bilmeyen kurşunları , bombaları elimle tuz buz edebilsem...Durdurabilsem keşke dedim durdurabilsem...O gün adı Saraybosnaydı srebrenitzaydı bugün başka bir yer.. Gelmedi sonu bu acımasız savaş açlığının..gelmedi sonu başkalarının çığlıklarıyla mutlu olan insan diyemeyeceğimiz mahlukatların ...
Bu kitabı okuyunuz😞
·
27 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.
