D-uyma, dolayısıyla d-uyar-lık, kend'olma çabası içerisindeki özne'nin varlık ile temel ilişkisini oluşturur. Başka bir ifadeyle, özne'nin varlığa dolayısıyla olma'ya mukabelesi temelde d-uyma ya da duyarlı-olma suretinde gerçekleşir ki duyarsız-olma bunun eksikli kipi demektir. Haddizatında, varlığın tam da ilksel ifadesi olarak fıtratın duyurusuna uymak, onu ilkin duyuyor ya da duya-bili-yor olmayı gerektirir, Fıtrat'ı d-uyma, ona uy-gun varoluşsal tavrı sergileme demektir ki bu da son tahlilde fıtrat'la uyum-lu hale gelme ya da kendini fıtri-olan'a uy-ar-lama demektir.
Sayfa 39Kitabı okudu
··
195 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.