"Renkler. Her bir rengin insanlara hissettirdiği şeyler vardır. Öyle ya, her insana da farklı şeyler hissettirir. Bana göre kırmızı cez bedici bir renktir. Ama bu caziplik kanın rengiyle zedelenir. Mavi özgürlüğün rengidir benim için. Gökyüzü ve denizlerin rengi... Uçsuz bucaksız hayallerin rengidir. Yitirildikten sonra değeri kalmayan bir renktir. Mordur benim için asalet. Giyilen kıyafette, kullanılan aksesuarlarda veya her yerde; asildir mor. Ama bu asillik yenilen her bir tekmede, her bir yumrukta çürü yen etlerimizin morluğunda sarsılır. Oradaki morluk asil değildir. Çaresizdir. Bizlere yaşatılan her bir şey, renklerle kodlanabilir zihnimizde.
Rengârenk dünyalara sahip olmak isteriz ama maalesef bunu elde edemeyiz. Tecrübe ettiğimiz her şey bizleri değiştirdiği gibi renklerin hissettirdiklerini de değiştirir. Gökkuşaklarından kor kar hâle geliriz. Siyaha sürükleniriz. Beyazda başlayan hayatı mızda kirlenerek siyahta son buluruz. Ama karanlık en önemli sidir. Çünkü karanlık bir renk değildir. Karanlık, siyahtan daha çok şey öğretir.
Karanlıkta renkler ölür.
Karanlıkta gerçekler görünür. Karanlıktan korkulur çoğu zaman. Ama karanlıktır sığınılan liman.
Karanlıktır aydınlığa açılan kapılar. Son olduğu kadar başlangıçtır da."
Sayfa 401
·
37 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.