Kalbimizden çıktık şu an. Ve yükseliyoruz miraca. O yüksek gökte, Peygamber efendimizin kokusu ve nuru... Sırların sırrı... Açılıyor göklerin kapısı. Geçiyoruz hâlden hale. Kelimeler denizindeyiz. Eğiliyor harfler. Başta ”elif” ardından “nun” ve diğerleri. Yol oluyor bize kelimeler. Mevlâna sus pus. Sonrası yok bir zamandayız. Yok olan hiçbir şey yok. Allah var sadece. Ne zaman bir şey oldu ki dünyada. Sadece göz yanıldı hep. Akıl her şeyi bilebileceğini sandı. Bilemedi. Kendini bilemedi.
·
162 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.