Türkiye’de Araştırmacı Gazeteciliğin öncüsü Uğur Mumcu’nun 26 Şubat 1977’de yazdığı ve öldürülen öğrenciler hakkında dönemin cumhurbaşkanı Korutürk’ün karşısına çıkıp bu öğrencilerin isimlerinin ve doğum tarihlerinin olduğu bir pulsuz dilekçeyle dilekçeye konu olan cinayetlerin araştırılması istemiyle oluşturmayı düşündüğü dilekçe hakkında bilgi verdiği Bir Pulsuz Dilekçe başlıklı yazısının adını taşıyan Suçlular ve Güçlüler’in devam kitabıdır. Girizgahı oldukça kısa tuttum, incelemeyi de uzatmadan yazıp bitireceğim. Bir Pulsuz Dilekçe, Mumcu’nun 1975-77 yılları arasında yazdığı köşe yazılarının derlenip kitap hâline getirilmiş versiyonu. İçerisindeki onlarca başlığın temas ettiği konuların başını 12 Mart Muhtırası ve bu muhtıra öncesinde/sonrasında gelişen sağcı/solcu meseleleri çekiyor. Devrimci olduğu bilinen Mumcu, sağcıların üzerine yoğunlaştığı bu kitapta yeri geliyor Kadir Mısıroğlu’nun (Kitapta Mısırlıoğlu diye yanlış yazılmış) MTTB’deki gençlere konferans verirken “Mehmetçik Mustafa Kemal Paşa’nın ölüsünü muhakeme edebilir” diye cümle kurduğundan bahsediyor, yeri geliyor Necdet Sevinç’in Ülkücüye Notlar kitabından pasajlar aktararak ‘şiddetle’ karşı çıkmıyor, tahkikat gerektirecek mevzular olduğunu öne sürüp soruşturma açılmasını salık veriyor. 1944 Irkçılık Turancılık davasına da değinen Mumcu, kitabın orta kısımlarında Turancılık hakkında ‘gençlere yutturulan hayal’ diyor. En azından Ahmet Hikmet’in Gönül Hanım’ını okusaydı Turancılığa dair ‘hayal’ kelimesini kullanmazdı diye düşünüyor, Mumcu’nun gazeteciliğine odaklanmaya çalışıyorum. “Kırkların Cadı Kazanı” bilhassa 1944 3 Mayıs olayları hakkında yazılmış. Mumcu’nun 1944 olaylarına temas etmesinin sebebi Türkçüler değil, Ülkücü hareketin lideri Türkeş’in de o davada yargılanmış olması. Mumcu, soruşturmacı gazeteciliğin verdiği yetkiye dayanarak soruyor: “Türkeş kim? Ülkü Ocakları Genel Başkanlığına getirilen kişinin katil olduğuna dair mahkeme kararı olduğunu biliyor mu? Ülkücü gençlerin komando kamplarında yetişip solcu gençlerle çatışarak birbirlerini öldürmesi kime yarıyor? Onları kim yetiştiriyor, parayı kim sağlıyor?” Bütün bu sorguların ötesinde, kitabın içerisinde “Vurulduk ey halkım unutma bizi” cümlelerinin geçtiği bölümü okuduktan sonra “Mumcu’yu öldüren sistem halkı da vurdu, biz halkız kim hatırlar bizi?” diye içimden sayıklamadım değil. Ruhu şâd olsun.

Bir Pulsuz DilekçeUğur Mumcu · Tekin Yayınevi · 1993184 okunma

·

201 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.