1976 Yılında Yaşar Kemal'in Yılanı Öldürseler diye bir temennisi oldu Türk halkından. Gerçekçi bir haykırış olarak dile getirilen bu temenni şu an bir terennüm şeklinde devam ediyor. Çünkü bu gerçekçi haykırışları dile getirecek Yaşar Kemal'ler de kalmadı artık. Kendi deyimiyle: " O iyi insanlar o güzel atlara binip çekip gittiler. Demirin tuncuna insanın piçine kaldık."
Kitabın arka kapağında "Toplumsal cinnetin bir çocuğu katil olmaya sürüklemesi..." şeklinde bir tanıtım cümlesi geçiyor. Açıkçası bu -toplumsal cinnet- tanımlamasına katılmıyorum. Cinnet, delilik olarak tanımlansa da daha farklı çağrışımları bulunan bir sözcük. Bir anlığına veya belli bir süreliğine insanlıktan çıkma hali gibi. Oysa eserde -an-lık bir durum söz konusu edilmiyor. Oldukça keskin ve zehirlenmiş kör bir zihniyetin devamlı ve devamlı açtığı yaradan söz ediliyor. Kanımca buna cinnet denilemez.