Birden bire aynanın karşında duran ve aynada gördüğü görüntüyü hiç tanımayan birinin duygusuna sahibim.
Derler ki beden ölünce ruh bu dünyayı ve hu dünyaya ilişkin bütün bağlarını bırakıp gayb alemine doğru uçar; başka bir neşvünema, başka bir alem, başka bir hayat; metafizik, ulvi alem, ruhların seyran yeri, lahüt, meleküt, ahiret!
Derler ki cehennem ve cennet ara sında berzah adında bir hiç ülkesi vardır!
Derler ki üst dünya, ruhlar alemi ve ölümden sonraki hayat, bu dünyalık vehmimi ze ve akıl kalıbımıza sığmaz. Oraya kelimeler de yol bulamaz.
Derler . . .
Ama ben görüyorum!