Aslında kaçmıyorum, koşuyorum. Koşarken kaçar gibi kendimi kovalıyorum. Kaçmakla kovalamayı aynı anda yapıyorum. Sabah uyandığımdan beri bir döngünun içinde kaybolmuş gibiyim. Tam kendimi yakalayacakken, kendimi kovalamış bir halde buluyorum. Aslında bulmuyorum da, bulsam her sey son bulacak, ben bulamıyorum. Siz kimi arıyorsunuz." . Sizleri güneşin görünmediği, sadece insanlar ve duvarların göründüğü bir mahalleye götüreceğim... Bu mahallede ne mi var? Pek çoğumuzun yüz çevirdiği gerçekler var... Mesela en büyük silahı gülümsemesi olan Muzaffer var.. Annesinin terk ettiği, babasının ayrılığının yükünü minicik omuzlarına yüklediği Muzaffer.. Ama hep gülümseyen Muzaffer.. Sonra balkonlu ev hayali kuran babaanneler var.. Balkonunda rengarenk çiçekli saksıları olan... Yeşim yapmaz, başka bir Yeşim'dir o diyen Hadi Abi var... Yarım kalanlar var... Unutulan var... Kendinden kaçanların İNSANSIZ HAVA SAHASI var... Kendimizden birşeyler bulacağımız pek çok karakter var ve hepsi omuzlarına sırtlandıkları hayat yüküyle satırların arasında can bulmuş sizleri bekliyor... Bazen yüzümde buruk bir gülümseme, bazen gözümde bir damla yaşla okuduğum bu güzel eser tavsiyemdir der hepinize şimdiden keyifli okumalar dilerim ️ Kitapla Kalın

İnsansız Hava SahasıHarun Bicil · Luna Yayınları · 202122 okunma

·

72 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Deniz Kart