O samimi karakterlerden birini kaybetmiştik.. Defter gibi kitap'a bu kayıptan sonra başlamak hayli zor oldu.
Bazen ağır geldi cümleler, kaldım o sayfada. Ayraç içinde bekledi haftalarca..
Çok fazla spoi vermek istemiyorum ama çok fazla yazılacak şey var..
Düşünsenize hayatınızdan çok kıymetli birini kaybediyorsunuz ve ondan kalan bir defter gibi kitap var.. Nasıl dayanıp da okuyacaksınız.
Sindire sindire, dura dura düşüne düşüne okumak, sema edercesine okumak dedikleri gibi okumuştum her iki kitabı...
Ve yine kitabın kapağını kapattığımda gerçekten bir arkadaşı kaybetmiş gibiydi...
