Kulaçlar atıyordum benliğimden uzaklaşmak için. Ne kadar dirensem de ruh halimi diriltmek için attığım her kulaç sonrası daha bir dalıyordum içime. Titreyerek duygularımın esiri olmuştum. Canımın yanışlarını artık bir kenara bırakıp benliğimle birlikte yanan canları düşünüyordum. Geçmişim beni ne çok ben olmaktan uzaklaştırmış. Ben ne çok acımasız olmuştum her şeye. Affet beni geçmişim, affet beni oğlum, affet beni sevgili eşim.
·
54 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.