Dün profilime bir bakınca aylardır kitap yorumu yazmadığımı, okuduğum kitapları hep içimde yaşadığımı, bunun da beni ne kadar yorduğunu farkettim.Bir olay, bir kitap bitince bitmez bende. O, belki de yıllarca zihnimin duvarlarında döner durur. Konuşmazsam, yazmazsam daha da katmerlenir. Yalnızlığım ne sade bir yalnızlıktır, ne de yaşamım sadece benden ibarettir. Kitapların yaşattığı hisler eşliğinde bir yaşamdayımdır. İşte bu kitapta da tam bu noktada bir benzer buldum kendime. Fakat buradaki yalnızlığa eşlik eden müzikti bu sefer. . Kitap boyu kitaptan, karakterden etkilenme nedenimi aradım. Bu kadar farklı bir hayat tarzı olan karaktere bu kadar bağlayan ne olabilirdi? Sonra gözlerim dolu dolu buldum ki, ortak yönlerin ortaya çıkması için basit benzerlikler yeterliydi... Yani ne hayat tarzı, ne cinsiyet, ne fikirler... İnsan olmak yetiyordu başkasını anlamaya, hissetmeye... . Terk edilmenin acısı bazen insanın kendini tanımasına büyük bir neden olur. Bunu yaparken duyduğu sancılar ise başkalarına yönelmesine etki eder. Aslında eşinden ayrılan yalnız adam Mehmet'in gene eşi tarafından terkedilen Ayşe'ye ilgisinin oluşumunu bu yönden ele alabiliriz. Yarım hayallerini benzer bir başkası ile tamamlamak... Peki bu gereken bir şey mi, yoksa duyguların o anki seni yönlendirmesi mi? Tüm kitap boyunca Mehmet özelinde bunu düşünüyorsunuz işte. Evet kitap bitti belki ama ben hâlâ düşünüyorum:)) . Sade bir anlatımla, sizi size tüm yönlerinizle anlatırken bolca düşündüren, hislendiren, varlığıyla sizi mutlu kılan, yalnızların hikâyesiyle yalnızlığınızı alan bir kitaptı Çok çok sevdim... Tuna Kiremitçi'yi müzikle tanımışken yazarlığını da görüp kitaplarından da devam etmeye karar vermek ise harika bir duyguydu. Tavsiye ederim.

Bu İşte Bir Yalnızlık VarTuna Kiremitçi · Kırmızı Kedi Yayınevi · 20132,366 okunma

·

292 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.