«Çocuğun oyunlarında veya oyuncaklarla oynanan oyunlarında her zaman için ölü ile ilgili bir tema vardır. Bazen de oyun sırasında sadece ölen birisi değil öldüren birisi de vardır. Bu oyunların en sonunda ölü canlanır ve her şey normale döner. Gerçek hayatta olmayan bu durumu, çocuk oyun sayesinde onarmaya çalışır. Eğer çocuk bir başkasının ölüm haberini duyarsa veya televizyonda ölümle ilgili bir şey görürse tekrar kaybettiği kişiyle ilgili duygularını hatırlar. Hatırlanan bu duyguları sindirebilmek için çocuk tekrar oyuncaklarla oyun oynamaya başlar. Çocuğun bu dönemde kendi kendine ya da bir yetişkin ile oyun oynaması yas sürecini sağlıklı bir şekilde sindirmesini sağlayacaktır. Ölen kişi ile ilgili kayıp duygusunun güçlü olduğu zamanlar evin içinde onu bulmaya çalışması bu yaş grubunda da görülür. Kimi durumda ise çocuk eve hayvan alıp besleyerek ölen kişinin yerini doldurmaya çalışır. Aslında bu hayvan, bilinç dışı olarak ölen kişinin yerine geçen bir temsilcidir.»
Sayfa 127
·
281 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.