Zweig'in bu küçük eseri yasak bir aşkı anlatır gibi dursa da aslında Herakleitos'un "Değişmeyen tek şey değişimdir." Sözünün doğruluğunu kanıtlar nitelikte..
Patronunun karısına aşık olan bşr adamın anlatımından okuruz aşkın yoğunluğunu, özlemin sancısını.. Karşılıksız da değildir üstelik. Kavuşma anına geldiklerinde ise aradan geçen yıllar, o yoğunluğun sadece kelimelerden ibaret kaldığını gösterir adama da , kadına da, okuyucuya da..
Keyifle okunabilecek küçük bir eser. İyi okumalar dilerim:)
