benim orkestram
Eğer bir müzik olsaydı hayatın, nasıl olurdu?
Ruhunu ince-ince sarsan kırılgan Chopin mi?
Yoksa bağırışlarını bastıran korkusuz Beethoven mi?
Pek sıkıcı olmaz mıydı aynı notalarla,
Değişiklik lazım değil mi hayata?
Ya kalbinin şarkısı?
Bazen ellerden kan akıtan bi bateri,
Bazen de telleri titreyen bi keman sesi.
İçini çeken bir saksafon,
Dilleri ile konuşan bir piyano.
Şefsiz nasıl olur bir orkestra?
O şef de beyin değil midir aslında?
Düşünceler ahenk verir müziğe,
onlar da yayılıp-durur her yere. (Benden bir parça)
·
32 görüntüleme
Herkesin ruhuna gıda olabilecek müzik aynı değildir. Hani bazı renkler, bazı insanlara pek yakışmazken, bazıları da çok yakışır ya. Veya insan her rengin içinde kendini rahat ve huzurlu hissetmez de alıştığı rengi ister ya, işte öyle bir şey. Bazı müzik vardır içimize işler, bizi alır, bambaşka diyarlara götürür.
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.