Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol

Gönderi

224 syf.
·
Puan vermedi
“ Hapis-köy gün geçtikçe kalabalıklaşıyor.Babam ve arkadaşları yeni barakalar inşa ettikçe yeni insanlar onları dolduruyor.Ardı ardına otobüsler geliyor..” İkinci Dünya Savaşı tüm dehşetiyle sürerken 10 yaşındaki Manami ve ailesinin yaşadıklarına konuk oluyoruz.Küçük bir kız çocuğunun ağzından yaşanılanları okumak inanın o kadar acı:(Manami ve ailesi Amerika’daki yaşamlarını sürerken 1942 yılında Japonya Amerika’nın Pearl Harbor limanını bombalayınca hükümet Japon kökenli Amerikalıları toplama kamplarında yaşamaya mecbur bırakır.Manami ve aileside bu kamplara gitmek üzere yola çıkarlar.Yanına köpeği Yujiin’i de alan küçük kızımız askerlerin köpeğini elinden almasıyla sadece evinden değil köpeğinden de ayrılmak zorunda kalır. Kamplara gelen aileler çalışmak zorundadır.Manami’nin babası yeni gelecek esirler için inşaatta çalışırken annesi yemekhanede çalışmaya başlar.Evinden ve köpeğinden ayrılan küçük kızımız bulunduğu yere neden geldiklerine anlam veremezken konuşmayı bırakır derin bir sessizliğe gömülür.Kâğıtlara dileklerini yazarak rüzgâra bırakır kim bilir belki köpeği duyarak geri gelir.Sadece Japon isimli ve Japon yüzlü olduğu için gördüğü ayrımcılığı bir gün affeder mi sizce? “ 1988’de Amerikan Kongresi İkinci Dünya Savaşı sırasındaki tavrı nedeniyle Amerikalı Japonlardan resmen özür diledi.Kırk yıldan uzun sürse de sonunda devlet,yaptığı bu haksızlığı kabul etti.Hem sağ kalanlardan hem de ölenlerin aile üyelerinden.” Sözün bittiği yer:((
Rüzgâra Bırakılan Dilekler
Rüzgâra Bırakılan DileklerLois Sepahban · Beyaz Balina Yayınları · 2017346 okunma
·
118 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.