Şükrü Erbaş'ın şiirlerinde gürültünün sessizlikle eleştirisi var. Öteki olma önerisi, incelik talebi, tersinden bir dille insanı sevme girişimi. Yoksul evlerin mutfakları, şımarık para, kalabalığın sağır uğultusu, her düşünceye bir mezar taşı dikmeye çalışan hayâsız siyaset, sadece ben diyen arsız topluluk.. Dicle var, Fırat var ve "ötekine" bağışlanmaz uzaklığımız var. Ay ışığında bir gecekondunun damına konan İshak kuşu var. İki taşın arasında ezilmiş tohumlar var, örselenmiş bir dil, kasaba minibüslerindeki o mahcup yüzler var, kirpiklerini yere düşürmenek için bin yıldır hep ötelere bakan çocukların yoksulluğu hafifleten yaşama inadı var. Geçmişi ve acılarından başka yükü olmayan uzun göçler var... Şükrü Erbaş şiirlerini ön yargılarıyla boğuşan bir toplumda farklılıkları güzellik olarak gören insanlar için yazmış. Adalet duygusunu yitirmiş bir dünyada yenikliğin bir erdem olduğunu düşünen insanlar için yazmış. Haklı bir yenik olmayı haksız bir galip olmaktan daha değerli gören insanlar için yazmış. Her şeyin saygısız, incesiz bir gürültüye dönüştüğü dünyada özgürlüğünü herkesin özgürlüğüne eşitlemiş insanlar için yazmış. Yanlışını sevip, yenilgisini kutsayan insanlar için yazmış. İyi ki yazmış, şiirlerini okumak ve benimsemek benim için büyük bir şans..

Kum ile SuŞükrü Erbaş · Kanguru Yayınları · 2007179 okunma

·

663 views

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Hilal Bayar