İnsanların karşılaştıkları mecburiyetler, insanı muhteşem bir kabule gebe bırakıyordu. İnsan; desinler ve demesinler denkleminde boğulurken hayatını bir türlü şekillendiremiyor; hayatına yön veremiyordu. Sadece hayatın sunduklarıyla kendisini avutuyor; mutlu olduğunu sanıyordu. Boynundaki zincirden habersiz bir köpeğin özgürlüğü gibi... Oysaki zinciri boyutunu başkaları belirliyordu; insanlara yüklenen sorumlulukları başkalarının belirlediği gibi...
Deliler Kahvehanesi, Turgut Akaslan
·
231 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.