Bu kitap bir kurgudan oluşmuyor. Gülnar hanım 50'li yaşlarında -ki 95'li yıllara denk geliyor- Ortaköy'de bir galeri sahibiyken işi gücü bırakıp tası tarağı toplayıp bodruma göçüp bir tarla alıp orada bahçe büyütüyor. O gün bugün bir çok bahçe bitki ağaç büyütmüş başından geçen olayları anlatıyor. Neresinden bakarsanız güzel hikaye ancak maalesef üzülerek söylüyorum ki Gülnar hanımın İstanbulu terk edebilmesinin arkasındaki sebeplerden en büyüğü her ne kadar cesareti gibi görünse de yeter sebep bu değil. Gülnar hanımın hayatı da geçirdiği bu dönüşüm en iyi ihtimalle SINIFSAL. Kadının maşallah büyük dedesi 1900'de Ankara'da üniversiteden mezun oluyor, Avrupaya gidiyorlar gezmedikleri yer kalmıyor dedesi babaannesi Fransızca çeviriler yapabiliyor derken hayat kültürel sermayesini en son Gülnar Hanım da gösteriyor. Onun yapabildikleri biz gibi normal orta sınıf insanlar için ancak kitaplarda okunacak veya işte kadın güzel bir hayat yaşamış türden şeyler. Biz de isterdik böyle şeyler yapmak. Ancak işe gitmek için sabahın 6 sında kalkmak akşamın yine bir benzer saatinde eve gelmek zorundaysanız işler pek de sizin isteklerinize uygun gitmiyor. Neyse burada hayata karşı burukluğumu daha fazla dillendirmek istemiyorum. Bir hayat olarak güzel ama ulaşılması son derece zor bir hayal olarak kötü. İyi okumalar.

Bahçede Tek Başına Yaşam ve MutlulukGülnar Önay · Nora Kitap Yayınevi · 201926 okunma

·

126 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.