Her gün bir intihara uyanıştır.
Ya zamanın ya da ruhun intiharı...
Zaman, dünü bugüne ve bugünü de yarına intihar ettiriyor, sonsuzluğunda...
Ruh ise sarmalayacak dokunuşlar yerine; aklına, kalbine gecenin sarmalayan karanlığı ile değil de kanatan karanlığı ile gelen dokunuşları intihar ettiriyor, her geçen gün biraz daha kendine dönüşünde :)