“Zenci, zencilerin yanına gider”
Kitabın son cümlesiyle kitabı özetlemiş yazarımız. Bir öğretmenin gözünden dönemin gençlerinin faşizm yüzünden geldikleri noktayı, nasıl ruhsuzlaştıklarını, basmakalıp fikirlere kapılıp yaşamlarını heba ettiklerini anlatıyor kitap. Hep bahsi geçtiğinde bile ürktüğüm bi sözcük olmuştur ırkçılık, bu kitapla bir kez daha iyi ki böyleyim dedim iyi ki hümanist olma gayretindeyim.
Keyif veren, hızlıca akıp giden bir konuyla ele alınan, düşündüren, sorgulatan bu kitap damakta güzel bir bırakacaktır okuyanlarda.
Herkesin bir, eşit, vicdanlı, ahlak sahibi, dürüst bir insan olmasını diliyorum bu kitabın arka kapağını kapattığım esnada.
Mutlu okumalar…
