Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol

Gönderi

İnsanlara bakıyorum; kötü bir kıştan çıkmışlığın yorgunluğu hepimizin yüzünden  okunsa da,  omuzlarımıza vuran bahar güneşi birbirimize umutluca gülümsetiyor. Düşünüyorum; kim, nasıl şu insanların mutsuzluğu pahasına salt kendi çıkarları icin sinsice, gayretle çalışabilir? Aklım almıyor. . Yaz boyunca bizi kavuracağını anlamamızdan çekinen utangaç bahar güneşi bile iyiliğimiz için çırpınıyor... Sanki yaraları kurutmak ister gibi sefkatli ışınlarla bir kuşlara, bir ağaçlara, bir insanlara koşturup duruyor. Biliyorum, bir yerlerde yıkılan kentler var. Biliyorum fakirliği, evsizliği, babası vurulan çocukları, evladı katledilen anaları biliyorum. Bu kadar acıyı yaşatan, öfkeyi körükleyen, nefreti besleyen, iyimserliklerimizi denize fırlatmamıza neden olan, geleceğe dair ne kadar umut varsa çalıp yerine karamsarlık bırakan hırsızlara yeter! diyebilmek için, bu gidişe dur! diyebilmek için, elimden gelen bir Hayır'sa; basarım! Hayır bir oy değil, bir kol olsa ; ....! Yine de sakinlemem, yine de teselli etmez. Havaya savrulmuş bir yumruk gibi hıncımı katlar; doyurmaz. Katlasın; lazım olur. Hayır!
·
2 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.