Altıncı KoğuşTek sorun gerçekten empati kuramamakmış. Kitabın sonunda her şeyi tek bir cümleyle anlatmış Andrey Yefimıç;
"Ay ışığının altında kara birer gölge olarak görünen bu insanlar, yıllarca, hergün onun çektiği acının aynısını çekiyor olmalıdırlar. Nasıl olur da yirmi yıldan fazla bir süredir bu durumu anlamamış, anlamak istememişti?"
