«Zehirli Bir Ağaç»
Dostuma öfkelenmiştim:
Öfkemi söyledim, geçti öfkem.
Düşmanıma öfkelenmiştim:
Dile getirmedim, büyüdü öfkem.
Ve korkularla suladım öfkemi,
Gece gündüz gözyaşlarımla:
Güneşi gülücükler oldu onun,
Yumuşacık yalanlar, hileler.
Gece gündüz büyüdü öfkem,
Sonunda olgun bir elma verdi,
Düşmanım gördü bu elmayı,
Biliyordu ki benim elmamdı.
Bahçeme girdi elmamı çalmaya,
Gece örttüğünde kutbun yüzünü;
Sabah olduğunda ne görsem iyi,
Düşmanım serilmiş ağacın altına
·
567 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.