Vazoda iki karanfil, biri beyaz, biri kırmızı...
“Neden böyle?” diye sordum.
“İkimiz...” demez mi?
- Hangisi sen?
- Renkler önemli değil, ikisi de karanfil. Biz de, ikimiz de insan...
İnsanın olduğu yerde problem vardır, önemli olan problemleri büyütmemek ve çok çok şükretmek...
- Benimle evli olduğuna şükrediyor musun?
- Hem de çok..
Bu kadar sade bir dille bu kadar ince detaylar anlatan bu kitap bende çok güzel duygular bıraktı..
