Susmayı öğrendim çok konuşanlardan.
Alçak gönüllü olmanın erdemini tattım çok bilmişlere inat.
Gerçekten bilenlerin az konuştuğuna şahit oldum sessizce.
Her yaşananın sadece bir deneyim olduğunu kavradım.
Değmeyenlere çok anlam yüklemenin ruhuma verdiği zararı keşfettim.
Kendim olmayı seçtim, başkalarından alınmış parçalardan oluşmayı değil.
Kendi hayatlarını yönetemeyenlerin diğer hayatlara müdahalelerine güldüm sadece.
Kokuşmuş zihniyetlerin yalan gülümsemeleri içinde yer almaktansa, uzaktan olanlara seyirci kalıp insanlığımı korumayı öğrendim.
Varlığımı hak edenleri hayatıma dahil etmeyi, hak etmeyenlere hoşça kal demeyi, bu uzun yolda kimseye güvenilmeyeceğini öğrendim!..